W ramach projektu We Make Transition! zorganizowano dwie dyskusje w grupach fokusowych w Namdalen w regionie Trøndelag w Norwegii. Podmioty społeczeństwa obywatelskiego reprezentujące organizacje ze zróżnicowanych szczebli spotkały się, aby omówić kwestie zrównoważonego rozwoju społecznego.
W ostatnich latach Namdalen (gminy Overhalla i Namsos) stanęło przed wyzwaniami związanymi ze znacząco niskim poziomem zatrudnienia wśród grup mniejszościowych, rosnącymi problemami zdrowia psychicznego wśród młodych ludzi w Namsos oraz negatywnym trendem w aktywności fizycznej wśród osób starszych, prowadzącym do problemów zdrowotnych i wskazującym na brak sieci kontaktów społecznych. Dlatego też podczas spotkań grup fokusowych wśród najważniejszych punktów dyskusji znalazły się włączenie społeczne, gospodarka o obiegu zamkniętym i przedsiębiorczość społeczna.
Ponadto dyskusje w grupach fokusowych dotyczyły innych kluczowych elementów zrównoważonego rozwoju społecznego, na przykład recyklingu, ponownego użycia i zachowań środowiskowych ludzi, przedsiębiorczości społecznej, wyzwań językowych i związanych z zatrudnieniem w grupach imigrantów, zaangażowania młodzieży w promowanie postawy przyjaznej dla środowiska, włączenia społecznego starszych imigrantów, imigrantek oraz rodzin imigrantów pracujących.
Dyskusje na temat włączenia społecznego podkreśliły potrzebę realizacji projektów minimalizujących wykluczenie społeczne, które uwzględniałyby różne grupy będące w potrzebie (tj. młodzież, osoby starsze, imigranci i osoby niepełnosprawne). Potencjalnym projektem mogłoby stać się stworzenie miejsca spotkań ludzi skupiających się na aktywnościach realizowanych na świeżym powietrzu, w otoczeniu przyrody. Może to być również swego rodzaju otwarty garaż i kawiarnia lub otwarta kuchnia. Mimo, że realizowanych jest kilka projektów mających na celu rozwiązanie problemu wykluczenia społecznego, ważne jest, aby połączyć te podmioty w ramach jednego parasola, tak aby mógł on zaspokoić potrzeby szerokiego spektrum grup w tym samym czasie (na przykład kawiarnia dla seniorów, a także obóz letni dla młodzieży). Uczestnicy spotkania zgodzili się, że projekty te są obiecujące, ale ich realizacja jest bardzo krótkoterminowa ze względu na ich zależność od dostępnego wsparcia ekonomicznego. Dlatego też rozsądne byłoby rozpoczynanie tych projektów z myślą o przedsiębiorczości społecznej, tak aby można było zacząć od finansowania zewnętrznego, ale w dłuższej perspektywie mogło to generować pieniądze. Na przykład warsztat, w którym ludzie mogą naprawiać ubrania lub meble. Jej częścią mogłaby być także kawiarnia. Zapewniłoby to miejsce spotkań ludzi, a także możliwości dla małych przedsiębiorstw mających wkład w gospodarkę o obiegu zamkniętym.
Przeprowadzone dyskusje pokazały, że wśród jej uczestnicy są bardzo ambitni i chętni do działania. Wypracowane cele można osiągnąć dzięki dalszej wspólnej pracy i zaangażowaniu odpowiednich ludzi. Pomysły te będą dalej rozwijane w procesie warsztatów na lokalnej arenie lokalnej transformacji.
„Pamiętając, że jesteśmy jednym światem, ważne jest, aby patrzeć na wspólne cele i podejmować współpracę. Poleganie na tych samych wartościach i postawach, komunikowanie tego, co uważamy za ważne i nie pozwalanie, aby o wszystkim decydowały czynniki ekonomiczne.”
